آبشار شوی

آبشار شوی یکی از بلندترین آبشارهای ایران و خاورمیانه است که گاهی از آن با عناوینی همچون «بهشت پنهان ایران» یا «نیاگارای ایران» یاد می‌شود. این آبشار در نزدیکی روستای شوی از توابع شهر سردشت شهرستان دزفول در شمال استان خوزستان و در حدّفاصل دو استان خوزستان و لرستان واقع شده و همین امر سبب شده است اهالی هر دو استان این آبشار را از جاذبه‌های گردشگری استان خود قلمداد نمایند در حالی که به استناد نقشه‌های موجود در کتاب‌های گیتاشناسی و نقشه‌های تقسیمات کشوری و مختصات جغرافیایی، قرارگیری آبشار شوی در استان خوزستان و شهرستان دزفول محرز می‌باشد. ارتفاع این آبشار 70 متر و عرض آبریز آن در مواقع پرآبی به 80 متر می‌رسد.

راه دسترسی به آبشار یک جاده مالرو می‌باشد. چند سال اخیر از سمت شهرستان دزفول و در ادامه جاده خاکی روستای احمد فداله، جاده‌ای خاکی تا 1000 متری آبشار کشیده شده که مناسب عبور مینی‌بوس و نیسان می‌باشد. در واقع یکی از دلایل بکر بودن این آبشار علاوه بر وجود پرتگاه‌های صخره‌ای در بخشی از مسیر، نبود راه دسترسی آسفالته به آن می‌باشد. افرادی که علاقمند به بازدید از این آبشار می‌باشند باید با راه‌آهن سراسری تا ایستگاه تله زنگ آمده و از آنجا از طریق پیاده‌روی (به مدت 5 ساعت) به آبشار می‌رسند. این آبشار در 12 کیلومتری ایستگاه راه‌آهن تله زنگ واقع شده و قطارهای درجه یک و اکسپرس در این ایستگاه توقف نخواهند داشت بنابراین فقط باید از قطار عادی تهران به اندیمشک استفاده نمود.

در نزدیکی این آبشار، آبشار بزرگ دیگری وجود دارد که گاه از آن به آبشار دوم شوی یاد می‌شود که به دلیل عمق مناسب نسبت به آبشار اصلی و بی‌خطر بودن آن، جای مناسبی برای شنا است.

در مسیر آبشار روستای سرسبز شوی واقع شده که دارای باغ‌های انار، انگور، پرتقال و نخل می‌باشد و کوهپیمایانی که قصد رسیدن به آبشار را دارند، می‌توانند در این مکان به صورت موقت استراحت کنند. در این روستا امامزاده‌ای به نام سید محمود از نوادگان امام موسی کاظم(ع) وجود دارد که مردم این منطقه ارادت خاصی به ایشان دارند.

فصل پاییز و اوایل بهار بهترین زمان برای بازدید از این آبشار پرشکوه است. در اواخر بهار و فصل تابستان، این منطقه هوای گرمی دارد که برای انجام فعالیت کوهپیمایی مناسب نیست ولی در ارتفاعات و در پایین آبشار هوا خنک و سرد است. معمولاً در هنگام بهار این منطقه مستعد بارندگی‌های شدیدی می‌باشد که سبب خیس شدن چادر و وسایل کوهنوردان و طبیعت‌گردان می‌شود بنابراین هنگام برپا کردن چادرها، باید مکان مناسبی در نظر گرفته شود که در این مواقع آب به زیر چادرها نرود.

شِوی در زبان لری بختیاری به معنای لطافت است و اغلب ساکنان اطراف این آبشار از قوم لر و تیره بختیاری می‌باشند.

 آب آبشار شوی پس از عبور از کوه‌ها و دره‌ها، به رود دز و در نهایت به دریاچه سد دز در اندیمشک می‌ریزد.

منبع : scipost.wikipg.com